Dagny býr í Klaksvík, og fyri skjótt 8 árum síðani misti hon mannin, Niels Hansen, sum tá var bert 38 ára gamal. Hann hevði fingið staðfest krabbamein 11 mánaðir frammanundan og fyrsta hálvárið hevði hann tað gott, men seinastu fimm mánaðirnar var hann innlagdur, tí hann mátti fáa mat gjøgnum sondu. Dagny og Niels áttu eina 3 ára gamla dóttur og nærum samstundis sum Niels gjørdist sjúkur, fann Dagny útav, at hon var við barn. Sorg og gleði settu dagsskránna serliga seinastu mánaðirnar, meðan Niels var innlagdur. Vónin um at hann slapp at síggja nýfødda barnið var stór, og av tí at føðideildin tá enn var partur av Klaksvíkar Sjúkrahúsi, kundi hann fylgja við gongdini og vera við, tá ið Dagny fór í skannaran og til kanningar hjá jarðarmóðurini.

"Eg og Niels vóru opin og tilvitað um at tosa við øll okkara næstu um sjúkuna og okkara støðu sum heild, og tá ið eg líti aftur á ta tíðina, so eri eg fegin og takksom fyri, at vit vóru so opin sum hjún, tí tað hevur hjálpt mær at koma víðari", sigur Dagny, sum fleiri ferðir í prátinum nevnir, hvussu framúr stuðlandi netverkið av systkjum og verfamilju var fyri hana, mannin og 3 ára gomlu dóttrina. Fyri Dagny hevði tað týdning eisini at vera saman við dóttrini, og hon hevði eina fasta mannagongd fyri gerandisdagin; dóttirin var í dagrøkt um dagin, meðan Dagny var hjá Niels á sjúkrahúsinum; millum 16-18 vóru Dagny og dóttirin saman og vitjaðu Niels, men eftir kl. 18 vóru tað verfamilja og vinir, sum vóru um Niels, meðan Dagny og dóttirin fóru heim til tryggu karmarnar heima, har sjúkan ikki var í miðdeplinum.

Soleiðis gingu dagarnir, men bert ein mánað áðrenn Dagny átti, andaðist Niels og náddi so statt ikki at síggja lítla son teirra. At seta orð á eina so sorgarfulla støðu má verða ómetaliga møtimikið, men fyri Dagny var tað ein sonn hjálp at kunna seta orð á og siga sína søgu. "Av tí at mín støða, meðan Niels var sjúkur, var serlig við einum lítlum barni og einum øðrum á veg, fekk eg tilboð frá Krabbameinsfelagnum at tosa við sálarfrøðing, bæði áðrenn og aftaná Niels andaðist og hetta var sera góð hjálp," sigur Dagny, sum eisini nevnir, hvussu nógv góð prát hon hevði við beiggja sín, sum hevði kandidatútbúgving í námsfrøðiligari sálarfrøði. Eitt annað týðandi akker í lívinum hjá Dagny var trúgvin og tann stóra styrkin, hon fekk frá fólki, ið bóðu fyri henni og familjuni. Krabbameinsfelagið skipaði eisini fyri tiltaki í Klaksvík fyri tey, ið høvdu mist makan, og hetta var eitt fantastiskt tilboð at hitta onnur í somu støðu og kunna deila sorg og kenslur við onnur í tryggum umhvørvi.

Nú er Dagny gift uppaftur og hevur ein góðan mann og pápa fyri børnini. "Eg havi tað gott nú, og eg eri so takksom fyri allan tann góða stuðul, ið eg sjálv fekk, at um onnur fáa gagn av mínari søgu og royndum, so vil eg fegin siga takk fyri hjálpina á henda hátt," sigur Dagny, sum fleiri ferðir hevur fingið áheitanir um at greiða frá bæði til Grannakaffi, í Heimamissiónini, hjá skótunum og í hennara samkomu KFUM/K. "Nú er mín søga kanska so mikið gomul og ofta søgd, at tað er gott at hoyra aðrar, men mær dámar væl at práta, so tað er eingin trupulleiki í so máta," sigur Dagny smílandi at enda. 

Vikuskiftið 11.-12. mars 2017 verður Grannakaffi aftur hildið runt um í Føroyum fyri at savna pening inn til m.a. slík tilboð hjá Krabbameinsfelagnum, sum veittu Dagny og øðrum stuðul og styrki í sorgini.