Samrøðubólkar hjá felagnum

Aftrat hjálparbólkunum við sjálvstøðugum formonnum hevur Krabbameinsfelagið samrøðubólkar fyri sjúk, fyri makar at sjúkum og fyri tey, sum hava mist makan av krabbameini. Ráðgevararnir hjá felagnum standa fyri samrøðunum

Krabbamein rakar tey sjúku meint sálarliga og kropsliga, men sjúkan rakar eisini tey avvarðandi meint. Royndirnar hjá felagnum eru, at flest øll, sum onkursvegna eru rakt av krabbameini, hava tørv á at seta orð á sínar kenslur, og hetta ber til í samrøðubólkum.

Ein samrøðubólkur hjá felagnum er fyri sjúk, sum koma saman at tosa um sína støðu. Ein, sum var við í bólkinum, segði, at tað er ein einslig ferð at vera sjúkur, men kenslan av einsemi gerst minni í einum tílíkum samrøðubólki.

Maki hjá sjúkum

At vera maki hjá tí sjúka kann eisini vera tungt. Makar spyrja ofta seg sjálvar, um teir duga nóg væl at hjálpa, og hvat meira teir kundu gjørt. Makarnir vilja vera sterkir og stuðla, men tað krevur orku, og gerandisdagurin broytist nógv, tá sjúkan ger um seg.

Kenna sjúk seg einsamøll í truplu støðuni, gera makar tað mangan eisini, og tí kemur væl við hjá mongum teirra at koma saman við øðrum makum at tosa um støðuna. Talan er ikki um terapi, men heldur um hjálp til sjálvhjálp.

Mist makan

Ein samrøðubólkur er eisini fyri tey, sum hava mist makan av krabbameini. Ongin sorg er líka, men nógvar av kenslunum og støðunum undir eini sjúkugongd eru eins, og tí kemur væl við hjá mongum at tosa við onnur um sínar royndir.

Hóast eitt menniskja doyr, doyr okkara kærleiki mótvegis tí ikki. Kærleikin livir víðari heimleysur, og vit bera sorgina meir og minni væl, sum tíðin gongur. Í samrøðum ber til at umskapa tey kensluligu bondini til tann farna, so tey verða lættari at bera.